Glen Rosa 31 maart 2016
6.20 op
In de vroege ochtend hoor ik weer het schreeuwen van de fazanten in de vallei. Vogeltjes fluiten en ik zie overal rijp op het gras.
Het heeft gevroren.
De Ier en de Engelse vrouw gaan de Beinn Nuiss doen, als een soort ochtendgymnastiek voordat ze naar Holy Island vertrekken.
Vandaag wil ik opnieuw Beinn Tarsuinn doen maar ik wil de toppen nu zien in helder weer. De weersvoorspellingen zijn namelijk goed!
Als toetje ga ik nog langs A ‘Chir naar de fraaiste berg van Arran: Cir Mhor.
7.15 vertrokken bij de tent in Glen Rosa.
8.25 De Garbh Allt overgestoken nadat ik de helling naast deze beek via een pad heb beklommen. Het ging veel makkelijker dan enige dagen geleden,toen de beek veel hoger stond.
Tot mijn teleurstelling zijn Beinn Nuiss en Beinn Tarsuinn in de mist verdwenen.Alweer!
9.55 Top Beinn Nuiss . Dichte mist! Onderweg ben ik het pad diverse malen kwijtgeraakt en heb het steeds teruggevonden. Ik zie hier niet de handige steenmannetjes.
Nadat ik de Garbh Allt was overgestoken had ik me voorgenomen nu eens het pad vast te houden. Dat ging echter weer mis en toen ben ik maar op kompas omhoog gegaan door zomp,steile hei,langs keien en over een geitepad. Dank zij het kompas kwam ik op het goede pad terecht.
11.15 Bealach an Fhir-bhogha , de pas tussen beinn Tarsuinn en A’Chir.
Ik ben de Tarsuinn top voorbij gelopen in de dichte mist;wel heb ik de Old Man of Tarsuinn gezien.
Ik kwam voor de afdaling naar de pas een 19 jarige man tegen die mij vroeg waar ik vandaan kwam .Toen ik zei dat ik uit Glen Rosa kwam keek hij me bevreemd aan. Hij begreep het niet.
We gingen ieder weer ons weegs in de mist.
De afdaling naar de pas is stevig! Echt gen paadje.Het laatste stuk is vergemakkelijkt door een soort trap,waar de padmakers veel werk aan gehad hebben..
Ik zag ook de plek waar ik afgelopen maandag in Shit Street terechtgekomen was.
Nu ligt er bijna geen sneeuw meer .Het klaart wat op en ik zie het pad langs A ‘Chir naar Cir Mor.Dit is beduidend makkelijker dan de route over A ‘Chir.Die wordt heftig aangeprezen door ralph Storer maar er zitten volgens een gidsje Very Difficult rotsroutes bij en daar heb ik nu geen zin in..
12.10 De bealach tussen A ‘Chir en Cir Mhor. Ik hoor stemmen op de mistige Cir Mhor!
Dit pad langs A ‘Chir was makkelijk.Links van me zag ik iemand met grote snelheid uit de stenige hei naderbij komen. Het bleek weer die jongen te zijn en hij vroeg of hij mijn kaart kon zien. Hij was namelijk volledig verdwaald in de mist.Gek genoeg was hij in Glen Rosa begonnen(net als ik) en op Tarsuinn de richting kwijtgeraakt zodat ik hem weer tegenkwam.Hij was uit Glasgow gekomen voor een tocht maar had geen kaart en kompas meegenomen omdat het weer volgens de voorspellingen goed zou zijn.
Ai. Schotland heeft altijd verrassingen in petto!
Hij verdween in snel tempo in de goede richting en ik sjokte voort.
Na de bealach heb ik voor een omweg naar Cir Mor gekozen: bij een splitsing ging ik linksaf (rechtsaf bleek later de kortste weg naar Cir Mor top te zijn). Lange tijd bleef ik over een paadje richting Caisteal Abhail lopen toen eindelijk de afslag naar het oosten,naar Cir Mhor ,kwam.
13 uur Cir Mhor top
Deze route was eenvoudig! Een pad over gras, over keien,tussen keien ,maar nergens zelfs maar een 1e graadspassage! Het pad is ook gedeeltelijk aangelegd, dus waarschijnlijk makkelijker gemaakt.
13.07 Het hagelt opeens! De top is klein,maar de uitzichten rondom zijn geweldig,vooral het zicht op de Goatfell graat. Ik probeer het tafereel in het oosten te tekenen.Ingewikkelde rotspartijen; eigenlijk vereisen ze uren werk. Ik ga echter na een kwartier verder voor de afdaling naar Glen Rosa. Nu wil ik een kortere weg dan op de heenweg. Het vinden van de bealach tussen Cir Mhor en A’Chir vereist enig zoekwerk. Met behulp van kaart en kompas weet ik de goede richting globaal aan te houden. Het terrein is weer niet moeilijk,maar ik raak om een of andere reden steeds het pad kwijt.
13.50 Op de bealach tussen Cir Mhor en A ‘Chir. Nu heb ik goed zicht op de grote schuinstaande graniettorens van Cir Mhor. Er zijn klimmers bezig op de grote ronde granietblokken. Ik moet zeggen dat de graniettorens in de Bergell in ZO-Zwitserland toch wel van een andere (zeg maar veel grotere) dimensie waren.
Van de bealach gaat een trap naar de diepte. Daarna een lange wandeling terug naar de tent,waar ik pas om 16.15 aankom ,en wel redelijk gaar!
Onderweg nog Britten gesproken die een wandeling in Glen Rosa maakten. Altijd leuk,even kunnen keuvelen. Hoewel nu nog niet over midges!
