DE TELOORGANG VAN EEN LIEF HONDJE

EEN EPISODE UIT HET VROEGSTE JAAR VAN “THE GREATEST”
Woerden, juni-october 1960 :  De teloorgang van een lief hondje

De achterdeur gaat open : nieuwsgierig komt het teckeltje Seppeltje, slechts een paar weken oud, het huis binnenhuppelen. Ze woont nu hier.
Er is veel te ontdekken!  Er bewegen reusachtige, maar vriendelijke wezens rond ;  af en toe dalen witte stakerige dingen uit de hoogte neer, waar ze lekker in kan bijten!
Op haar verkenningstocht in de huiskamer ontdekt ze poesje Mukkie. Die kijkt haar heel guitig aan en wil heel graag spelen. Dat wil Seppeltje ook en ze rollen stoeiend over de vloer.
Dan is het toch echt tijd voor een dutje! Er wordt een speciale luie stoel gereedgemaakt door bediende Fransje en ze rolt zich op in een zacht kussen.
De volgende dag: ze huppelt verder het huis rond, overal snuffelend. Ze ontmoet de grote lieve kat en krijgt wat vriendschappelijke klapjes.
En maar weer huppelen en dribbelen ; ze moet flink oefenen voor de speciale teckeldribbel!
Huppel,dribbel,huppel,dribbel,huppel,dribbel, huppel,huppel,huppel,dribbel,dribbel,dribbel….RATS!   KLATS!    KLEDDER!!    FFFFFFFFFF! CHCHCHCHCH!!!

Als ze weer bij haar positieven gekomen is, ziet ze voor zich  een torenhoge massa grijs haar, waaruit kille amberen ogen boven een blazende bek met tanden priemen!
Haar eerste ontmoeting met Angorakat Monki, alias Old Kanon, maar beter bekend als Grote Saggerijn  is hard aangekomen!
De Angorakat is altijd arrogant en saggerijnig, behalve als ie op schoot zit. Hij staat bovenaan de hierarchie in huis en troont op vensterbank, 3 luie stoelen  , het dressoir en de woonkamertafel, wanneer de mensen daar omheen zitten. Hij heeft de merkwaardige gewoonte om ,als je aan tafel zit, bij je aan te schuiven en je hoofd tussen zijn klauwen beet te pakken en  daarna je haar te wassen!
Seppeltje probeert zoveel mogelijk dit monster te ontlopen, maar moet helaas vaak steun zoeken bij de bedienden.
Dan is het augustus: de bedienden gaan 2 weken op vakantie en ze moet naar een logeeradres.
Zwaar knudde, want ze krijgt te weinig voer en bovendien geen luie stoel! Daar heeft ze als adellijke teckel zeker recht op.
Grote blijdschap als ze weer naar huis kan! Maar helaas : ze ziet daar dat het grijze monster met de  tanden en de klauwen haar grijnzend opwacht…
Op een mooie nazomerdag scharrelt ze  bij de Singel rond. Ze voelt al een groot aantal dagen een sterk verlangen; ze wil haar tanden eens goed gebruiken en dan niet op een stuk hout!
Achter een struik schuilend ziet ze daar de bakkersjongen komen. .. Korte broek en blote kuiten. JUM! JUM!  En ze rent erop af. Maar ze heeft haar ren toch te vroeg ingezet. De jongen ziet haar en vlucht langs de straat. De teckel rennen, RENNEN, maar de prooi ontsnapt over het hek van de buren en trekt een lange neus. Teleurgesteld dribbelt de teckel terug. Maar de jacht heeft haar geweldig opgewonden: dit smaakt duidelijk naar meer!

De volgende ochtend is de drang wel heel sterk: vanuit de achterdeur al dendert ze richting Singel ,waar ze de postbode heeft zien naderen. Maar bij de laatste struik davert ze per ongeluk de grote lieve kat omver die daar net achter vandaan kwam! Ach ,wat zielig! Ze geeft hem troostend een paar grote flappen, maar is nu wel te laat voor de postbode…

Het is een prachtige dag in de eerste week van oktober. Een zachte koele wind waait door het hoge gras achter in de tuin. Bibberend rent de drijfnatte teckel richting huis. Bediende Fransje zal haar wel verzorgen. Ondanks de nattigheid verkeert ze in een euforische stemming. Ze heeft , na lang nadenken over de gebeurtenissen van de afgelopen maanden ontdekt hoe ze Grote Saggerijn aankan! Ze neemt simpelweg een grote aanloop ,rent op de kat af, buigt op het laatste moment de snufferd omlaag en kegelt hem weg! Dat ze bij haar tweede poging in de sloot gedonderd is, maakt niet uit. Ze weet nu hoe het moet en ze is op het goede spoor om de Baas te worden!

EINDE VAN DEZE EPISODE